Kartanesi = Gam-tanesi...

Civa termometreye gömülürken; sıcaklık sıfırın altına, 

anılar buz tutmaya mahkumken, acılar hala çok sıcak...

Kahvemi alıp bide sigara yakıp balkona çıkınca 

kartanesini bekliyor gözlerim.. 

Hayır hayır 'Gamtanesi'ni...

Bi zamanlar o kartanesiydi, bi zamanlar işte yine kış kapıdayken,

'onsuz yapamıyacağım biri' olsun derken... 

Arayıştı belki de.. ama gözbebeğimde parlayan birinin olması gerekliydi. 

ya da değişmek, ya da kendi kendine yeten biri olmaktan vazgeçmek, 

ne bileyim gerekliydi işte...

Gerektiği gibide oldu, o geldi. 

Elveda derken güz, hava buz ve ilk karın yağdığı gün "o gün"... 

O sabah yine soğuğa aldırış etmeden çıkmıştım evden, 

zaten hiç aldırış etmedim ben soğuğa, 

belkide bu yüzden alıştım ben soğuk olmaya! 

Nefesimin buharına birde sigara dumanını ekleyip ilerliyorken, 

sigaramın bitmesi için yakındaki dolmuş durağını es geçip 

uzaktaki dolmuş durağına yaklaşırken gördüm onu. 

Dolmuştum, durmuştum! 

Onsuz yapamıyacağım biri o olmalıydı... 

Tarihte ilk defa sigara hayat vermişti(!) .

Aynı duraktan aynı otobüse binip aynı yolları gittik, 

buraya kadar herşey tesadüftü ve aynı durakta inmek 'zorunda kaldım', 

belkide kapıya yakın olduğum için bir anda inmek istedim, 

ya da kader beni itti...

Ve yılın ilk kartaneleri düşmeye başlamıştı, inanılmaz bi andı, 

sanki bi filmden bi kaç dakikayı kesip hayatıma eklemişlerdi. 

Ve yine o anda 'kartanesi' dedim içimden. O kartanesiydi...

Tanışmamız uzun sürmedi, hergün o duraktan bindim otobüse,ve belki bugün yanıma oturur ihtimalini artırmak için yapmadığım kalmamıştı.

Bir haftadan uzun sürse de olmuştu sonunda, yanıma oturdu, 

canıma, yüreğimin en ortasına...

Ve o günden sonra bir yıldan fazla kar yağdı kalbime, kartanesi girdi içime...

Hani varya o klasik tabir; herşey iyi gidiyordu. 

Ta ki; ben soğuyana kadar. 

Ben hep böyleydim çünkü, kaygılarım, şizoid hallerim, 

'yalnızsam üzecek kimsem olmayacaktı' anlayışım,

kendi kendime yetmeye karar aldığım o anlar gibi, 

yalnız ve soğuk! O kartanesiydi, ben de belki bu yüzden soğuk...

Sonra 'avuçlarına al beni' dedi. 

Nasıl olurdu be kartanesi,Ya üzülürsen? Ya üzersem seni? 

Ya erirsen? ...

Avuçlarımda eriyen bir aşkım olmasın diye, yüreğimde kanayan bir iz bıraktım...

Ve artık adın Kartanesi değil,

Elveda GamTanesi...