Son Nefes

Söylesene ne kadar vaktimiz kaldı, ne kadar yaşayacağız daha?
 Peki söz verebilir misin yarına?
Garantimiz var mı fazladan bir soluğa?
Ya bu son dokunuşumsa dudaklarına, ya göremeyeceksem seni bir daha !
Ne yapardın aldığım nefesin son olduğunu duyunca ?
Nasıl bakardı gözlerin, neler yazardı ellerin, ne söylerdin son solukta ?
İnsanoğluyuz, ömrümüz ezanla namaz arası kadar kısa.
Belki de çıkamayız sabaha...
Kırma, kırdırma en güzeliyle anı yaşa !
Bak çok uzaklardasın, hatta taa uzaklarda...
Göremiyorum seni, duyamıyorum sesini, dokunamıyorum göz yaşlarına.
Oysa ölüm var hepsinden de fazla.

Kırma, ne olur kırdırma...

10 yorum:

  1. Kalp görünüşte bir et parçası ama aslında hiç de öyle değil çünkü o Allah'ın evi. Onu kırmaksa günahların en beteri. Kırmadan, kırdırmadan yaşamak ve sevmek nasip etsin Allah.

    YanıtlaSil
  2. çok güzeldi. sanki ben yazmışım gibi,bana yazılmış gibi... çok etkilendim bu yazıdan.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında insanların yaşamları belirli bir döngü icinde geçiyor ve hep tekrar ediyo kendini hayatlar.

      Sil
  3. İşten eve gidince anneme babama kocaman sarılıcam. Çok içimden geldi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bence hergün sarilmalisin çünkü ilerde benim gibi sarilacak bir baba bulamayabilirsin.

      Sil
    2. Haklısın. Ama insan bazı şeylerin değerini yanıbaşındayken bilemiyor işte. Bunun farkında olmama rağmen nedense yapamıyorum. Sanki her zaman birlikte olacakmışız gibi...

      Sil
    3. Sen de haklısın bende zamanında bildiğim halde yapamadım nedense, inşallah ailenle hep birlikte olursun...

      Sil
  4. Ne kadar güzel bir noktadan yola çıkmışsın. Öyle doğru ve güzel ki... güzel satırlardı insanı kendine getiren.

    YanıtlaSil