Göndermeyeceğim bir mektuba başlıyorum yine. Yine bir yola koyulmuş düşlerim, attığım her adımda sayıyorum kaldırım taşlarını. Sonra birleştirip up uzun bir yol yapıyorum kendime, ve yine sana çıkıyor bütün yollar..
Henüz terk etmemişken şehrimi, akılma düşüyor şimdiden bıraktığım sıcak ellerin.
“Hangimiz düşmedik kara sevdaya
Hangimiz sevmedik çılgınlar gibi
Hangimiz bir kuytu köşe başında
Bir vefasız için yol gözlemedik mi ...”
Hangimiz sevmedik çılgınlar gibi
Hangimiz bir kuytu köşe başında
Bir vefasız için yol gözlemedik mi ...”
çalıyor fonda ve ben tüm gece kendi kendime bunu mırıldandığımı hatırlıyorum, gülümsüyorum.
Dilimden düşmeyen bu şarkının bulması gibi beni burda, tüm bunların da henüz bilmediğim ve belki de hiçbir zaman anlayamayacağım birer sebebi vardı. Ve hepsi seni taşıyordu üzerinde. Hepsinde sen barınıyordun en çok, sebep sen olmasan da.
Yine şekersiz yudumladığım çayım boğazımı yakıyor ve fark ediyorum ki ellerimde kalan tadından tat alıyor. Henüz kokun uçmadı üzerimden. Görsen, hala sıcaklığın ısıttığın ellerimde.
Sabaha başka bir iklime varmış olacağım.
Eve çoktan varmış olmalısın. Uzatmış ayaklarını bilmem hangi filmi izlerken televizyonda düşünmüyorsan eğer beni, kulakların çınlasın. Aklındaysam şayet, düşsün ateşim yüreğine ve hisset(!) nasıl da seninleyim ben.
Artık uyumalıyım...
Göz kapaklarım geçen geceden de kavuşamamışlığın ağırlığını barındırıyor kirpiklerimin arasında. Hem başka bir iklimin davetlisiyim sabaha, başka yüzlerin. Hazırlanmalıyım.
Üzülme sen, sakın..
Yumduğumda gözlerimi, dopdolu olacağım seninle.
Saklısın orda, ne olur üşüme...
Hep gönderemeyeceğimiz mektupları iliştiriyoruz yüreğimize, bir gülüşün izi, bir elin sıcaklığı, bir sarılmanın huzuru güneş gibi doğsa da içimize, kaçıyoruz, içimize kaçırıyoruz sevda sözcüklerini, belkide korkuyoruz bir sevginin tutup bizi iyileştirmesinden.. Yaralarımızı o kadar benimsemişiz, onları o kadar çok sevmişiz ki şimdi vazgeçemiyoruz. Üzülme, bu bizim suçumuz değil alıştıranlar utansın. Kendi içinde dünya kuranlara sunulan uykular var, orada yaşanır nasılsa minik minik dev mutluluklar...
YanıtlaSil